1 - SERMAYE

[1] 

1° Sermaye, yani başkasının emek ürünlerinin özel mülkiyeti neye dayanır? 

"Sermayenin hiç bir soygun meyvesi olmadığı varsayılsa bile, onun mirasına yer vermek için gene de yasaların yardımı gerekir." (Say, c. I, s. 136, not.) [36] 

Üretici fonlara nasıl sahip olunur? Bu fonlar yardımıyla üretilmiş bulunan ürünlere nasıl sahip olunur? 

Pozitif hukuk sayesinde (Say, c. II, s. 4).[37]

Örneğin büyük bir servete konarak, sermaye ile ne kazanılır? 

"Miras yoluyla[38] [...] büyük bir servet edinen biri, böylece zorunlu olarak hiç bir siyasal güç kazanmaz [...] Bu varlığın ona hemen ve dolaysız bir biçimde geçirdiği güç türü, satın alma gücüdür; başkasının tüm emeği ya da o sırada pazarda varolan bu emeğin tüm ürünü üzerinde bir komuta hakkıdır." (Smith, c. I, s. 61.) 

Öyleyse sermaye, emeği ve onun ürünlerini yönetme gücüdür. Kapitalist, kendi kişisel ya da insanal nitelikleri nedeniyle değil, ama sermaye sahibi olduğu ölçüde, bu güce sahiptir. Onun gücü, hiç bir şeyin direnemeyeceği sermayesinin satın alma gücüdür. 

İlkin kapitalistin sermaye aracıyla emek üzerindeki yönetme gücünü nasıl kullandığını, sonra da sermayenin kapitalistin kendisi üzerindeki yönetme gücünü, daha ilerde göreceğiz. 

Sermaye nedir? 

"Biriktirilmiş ve yedeğe ayrılmış belli bir nicelikte emek"[39] (Smith, d. II, s. 312). 

Sermaye biriktirilmiş emektir. 

2° Fon, stok, 

"toprak ya da yapımevleri çalışmasının her türlü [herhangi bir][40] yığını anlamına gelir. Ancak sahibine [herhangi bir]40 gelir ya da kâr getirdiği zaman sermaye adını alır" (Smith, c. II, s. 191, not 1).